Miço Mira..

denizdeyiz.. seferdeyiz..Mira ile beraber tam 5 günü karaya kısmen çıkıp ama hep teknede geceleyerek geçireceğiz.. Medar dayının teknesindeyiz.. şu anda Dirsekbükü' ndeyiz.. koyun tek tesisinde elektrik yok.. su yok.. elektrik jeneratörle.. su taşıma.. internet bağlantısı sınırlı.. tekneciler gecelemek için kullanıyor.. biz de bugün akşama kadar burada kalıp buradan Söğüt'e doğru yola çıkacağız..şimdilik bu kadar.. detaylar ve fotoğraflar devamında.. hadi bakalım vira bismillah..

MEÇ' de ilk yılın sonu..

BÜMED Merak Eden Çocuk Anaokulu ile tanışmamız biraz ilginç oldu.. Mira daha belki bir yaşında bile yoktu, Emir birgün Leventde sürekli gittiği berberinden geldi ve berberde birisi ile tanıştığını anlattı.. tanıştığı kişi bir eğitimci imiş ve Etiler civarında bir anaokulu için yer arayışında olduklarından, okulun Boğaziçi Üniversitesi desteği ile kurulacağından bahsetmiş.. okul için planlarını, eğitim sistemi ile ilgili planlarını anlatmış ve Emir çok etkilenmiş.. derken gel zaman git zaman biz o gece heyecanla konuştuğumuz konuyu kapatıp rafa kaldırmışız.. Mira'yı haftada birkaç gün okula gönderelim arayışına geldiğimiz tarihte de bu konu kısmen aklımıza gelip aksiyona dönememiş.. ilk tercihimiz pek de başka okul araştırmadan pek çok arkadaşımdam hakkında çok iyi şeyler dinlediğim ama daha çok kreş formatındaki eski, köklü, rüştünü isbat etmiş Süper Çocuk olmuştu.. okullu hayata çok güzel bir açılış yaptık Süper Çocuk ile.. oturmuş ve sürprizsiz bir başlangıca kuzu da çok iyi uyum sağladı..ekim, kasım, aralık üç ay zevkle devam etti okula..haftada üç yarım gün gidiyordu bu da bize yetiyordu.. ocakda hava şartlarının olumsuzluğu ve birtürlü geçiremediğimiz öksürük nedeniyle bir kış arası vermeye karar verdik, plan martta tekrar başlamak idi, ta ki teyzemiz gazetede MEÇ'in ilanını görüp beni arayıncaya kadar.. kafalar çalıştı, işte bu berberdeki eğitimcinin bahsettiği okul cümlesi ile parlayan gözler, ilan ve internet araştırması ve özellikle okul binasına duyulan sempati, Boğaziçi mezunu birkaç arkadaşdan "ben de görüştüm çok pahalı o okul " cümleleri ile kararsa da şansımızı deneyelime karar verdik.. hatta şans bu işte Emir'in geçen süre içerisinde sıklıkla uğradığı berberde o eğitimciyi tekrar görmemiş olması ama bu olayı takip eden süreçde tekrar karşılaşmaları, hemen organize edilen ilk görüşme, okula bayılan anne, verilen karar, ödenen para ve ikinci bir başlangıç.. meğer Adem Baba'ya her gelişte ne güzel bina, ne güzel bahçe diye önünden geçtiğimiz bina kızımızın okulu olacakmış.. 1902 yapımı bina öyle güzelki beni kendi lisemin yüksek duvarlarına, mermer merdivenlerine ve güzel geçmişine götürdü.. çok etkilendim.. yüksek duvarlardan, temizlikden, herşeyin minikler için düşünülmüş olmasından, koskocaman bahçeden, bahçede ekme dikme imkanı olmasından,bahçe içindeki ahşap atölyesinden, bir mahallenin içinde yerleşik olmasından, sınıflardan, müdürden, eğitimcilerin işine hakim tavırlarından, çalışanların temizliği ve hayatı kolaylaştırmak için varız mesajından ve ilk fırsatta tanıdığım velilerden, gördüğüm minik minik öğrencilerden çok etkilendim ve bizim kuzu o gün bugün bir küçük BÜMED MEÇ 'li.. ilk yılın sonunda kelime hazinesine inanamadığımız, nasıl doğru yerde nasıl doğru kelimeler kullandığına hayretler içinde kaldığımız, her konuda bir fikri, mutlaka tercihi ve neticede bir kararı olan, herşeyden önemlisi soru soran, merak eden, düzeni, kuralı bilen, paylaşmayı dilinden düşürmeyen, arkadaşları ile sosyalleşen, kendisi ile ilgili sorulan özel sorulara verdiği doğru cevaplar ile nasıl da herşeyin farkında olduğunu anlatan, hiç beklemediğin bir anda, ama kesinlikle doğru noktada sözleri ile mesaj veren ingilizce bir şarkıyı mırıldanmaya başlar şekilde büyüyen bir küçük insanın anne ve babasıyız.. ne mutlu bize.. evet emek veriyoruz ama geri aldığımız ile de çok mutluyuz..

en sevdiği şey kitap okumak..



maymunluk yapmak



elleri yıkamak çok önemli

anneler günü için elleri ile çiçek ekiyorlar

fidanlık gezisi

paramı verir fidemi alırım



okul bahçesine dikerim



ne çok pasta yaptılar tüm yıl

ve faaliyet..

ahşap işleri

having fun with Mr Irving

önce kokla sonra kolye yap

servis sohbeti

senenin flaş haberi.. Mira ve Baran

yakalandık mı ne?

herşeyimi kendim giyinebilirim

ayrılmaz ikili Yakamoz ve Mira

yine Baran..hep Baran..

boyadığım yumurtayı bahçede buldum..

kızkıza muhabbet

şu bahçenin dili olsa da konuşsa..

beraber çok eğleniyoruz..



ayrılmaz ikili el ele

ilk okul gezisi

bu sefer hazırlıklar babalar günü için..



güncelimiz..yakın geçmişimiz..

pek tembel oldum.. ama hakkımı yememeli biraz da youğunluk ve vakitsizlik kurbanıyım.. neler oldu?.. kuzu 3 yaşında oldu.. üçe yakındı bezden kesildi.. bayram edilecek bir başarı diyemem ama nerede hata yaptığımı çok iyi bildiğim için bu konuda yavruyu veya başkasını değil hep kendimi suçladım durdum..neyse artık rahatız..aslında şu sıcaklarda o rahat diye biz daha rahatız.. kutlu doğum haftası gibi haziranı bitirdik.. kısa iki tatil yaptık.. nisanda cundaya, mayıs sonunda kıbrısa gittik.. okul bitti geçtiğimiz hafta.. sene sonu gösterisi, okulda doğumgünü, eş dost ahbapla doğum günü, baba ile okul bahçesinde kamp falan derken faal günleri tamamladık.. yakın geçmişe kısa bir dönüş bu postun konusu olsun.. okul ve okul günleri biraz daha detay hakediyor, onu ayrı yazacağım.. özel günler geçtik, anneler günü, babalar günü, benim ve miranın doğumgünü, evlilik yıldönümümüz, okulda yılsonu gösterisi vs.. anneler gününde eve güzel bir çiçek ile geldi Mira.. kendi elleri ile dikmiş.. çok güzel halen pespembe çiçekleri ile mutfağımızda.. babalar gününde babaya elleri ile yaptığı tesbihi getirdi üzerinde kartı ile.. paskalyada önce yumurtaları boyadılar, bahçeye sakladılar, sonra bulup sepetlerine atıp eve taşıdılar.. okulda doğumgününü kutladık.. pastasını yaptılar arkadaşları ile ve t-shirt boyadılar.. bu sene doğumgününü yine geçen sene kutladığımız korupark istanbulda yaptık.. yine çok keyifli geçti.. yılsonu gösterisi bombaydı..

bunu okul postunda yazacağım.. tatiller de ayrı bir postun konusu olsun.. yazacak çok, vakit yok..