geçen sene Miracım karnımdayken onunla ilk anneler günü kutlamamı yapmıştık.. senelerdir her anneler gününde teyze anne yarısıdır diyen Mügeciğim ve Mineciğimin hediyeleri, kartları ve tebrikleri ile aslında yıllardır kutladığım gün sanki daha bir anlam kazanmıştı.. ama bu sene biraz daha başka idi, ben artık anneyim demek, herkes tarafından kutlanmak, telefonlar, mesajlar, mailler valla pek bi keyifliydi..
sabah Miracığımın güzel hediyesi ile uyandım, babası ile bir film döndürdüler, yok biberon neredeymiş, yok bu tarafa bi bakma modeli:) sonra annemle güzel bir kahvaltı yaptık, sonra biraz evlerimizde dinlenip öğleden sonra annemde ablamlarla buluştuk.. Miracım sabah kahvaltıda güzelcene uyudu ve annesine pideyi, yumurtayı sıcak, çayı kaynar içirdi..mama sandalyesindeki uyuyuşu pek bir şirindi.. kahvaltı sonrası Mira için güvenlik malzemesi almak için ikea ya uğradık, orada kanguruda babasının göğsünde etrafa bol miktarda takıldı.. eve geldiğimizde onunla beraber bir güzel uyku çektik.. bu enerji ile anneannede fır dönüp iyicene kudurdu..artık istediğe yere ulaşabilmenin sevinci ile tutabilene aşkolsun modeli oynadı, oynadı, oynadı, kudurdu, kudurdu, kudurdu...
şimdide bu yorgunluğun üzerine mışıl mışıl uyuyor..
canım kuzum, benim en güzel hediyem, iyi ki varsın.. ve birşey daha.. annelik gerçekten anne olmadan anlaşılmıyormuş.. annemi şimdi çok daha iyi anlıyorum desem..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder