sabah bembeyaz bir istanbula uyanınca önce bir dışarı çıkıp havayı kokladım,baktım yumuşak ve pamuk şekeri beyazlık ve çok soğuk olmayan bir hava var.. hemen eve dönüp Mira hanımı sıkı sıkı giydirip beraber bahçeye çıktık.. Mira önce klasik tepkisi ile kardan uzaklaşmak isterken baktı ki ben pek bir keyifli koşturuyorum beyazın üzerinde.. baktım yavaş yavaş cesaret buluyor.. " ben de kaytopu oynuyoo isii.." diyerek attı kendini bahçeye, beraber koştuk, oynadık, bahçemizin köpeği garip'i salladığımız ağaç dallarının altında bembeyaz yaptık, karlara yattık, bahçede gelmiş geçmiş en çatık kaşlı ve büyük bülüşlü kardan adamı, evimize götürüp klima üzerine cam önüne yerleştirmek üzere ise kardan kadın uzaylı zekiyeyi yaptık.. bir saatin sonunda bahçeden çıkmak istemeyen Mira'cığımı kucaklayıp onlar eve ben işe modeli başladık güne..
ohhh bee yaşasın!! teyzisi Mira kar sevmiyo diye bir nevi ,babacıgımın ''inci çikolata sevmiyo'' dertlenişi gibi ,fena dertleniyodu da:))) herhalde sizin orada ''kar fazla ışlahhh değildi,biyaz kuyumuştu '' ki hanfendü kara çıkabildi:)))
YanıtlaSilevet şekerim.. pufur pufur kuru kar seviyoruz biz.. böyle az yağmış soğuk ve ıslak kar ile hiç işimiz olmaz.. ama artık karı seviyormusun sorusuna, evet diye cevap veriyor ve uzaylı zekiyenin kafasına inerek onu yuvasına götüren kargayı anlatmaya başlıyor kendi lisanınca.. yavrumu çok etkiledi kar oynama neşesinin arkasına takılan bu olay..
YanıtlaSil