3..3...3...........3......gerçekten 3

Güzel kızım, minik kuzum, akıllı, olgun bebeğim, benim bir tanem.. tam 3 sene önce bu saatler.. karnımda kıpır kıpırsın.. önceki gün mobilyaları kurulan odanda, yeni mobilya kokusuna karışan sabun kokusu içinde oturuyorum.. elim karnımın üstünde.. karnım füze gibi.. şişim, kocamanım, zor hareket ediyorum, pır pır heyecanlı, kıpır kıpır ve karışığım.. hem istiyorum hem istemiyorum seni doğurmayı.. sen karnımdan çıkınca içeride olup hareket etmeni özleyeceğim için, bu duyguyu bir daha yaşayamayacağım için.. iki vücudu kabul edemeden tek vücutluğa son vermek istemediğim için.. kimbilir belki biraz da korktuğum için.. sonra, sonra, saatler sonra..sen koynumdasın, mis kokunla, yumuşacık yanağın yanağımda.. şimdi ANNE mi oldum ben.. şaşkın, mutlu, gururlu, bambaşka ..sanki dünyalar yaratmış gibi..haşa..sadece mutluluk sarhoşu.. bugün gibi, şu an gibi, iki saniye önce gibi, sana ilk dokunuşum.. mışıl mışıl uyuyorsun şu anda odanda.. az önce girdim odana, o kırmızı koltuğa oturdum aynı üç sene önceki gibi.. kokunu kokladım, nefesini dinledim, huzurla, gururla, mutlulukla.. iyi ki varsın, sen yokken ben nasıl eksik, nasıl yarımmışım.. Allahıma çok şükür seni bana verdiği için..seni çok seviyorum, canımın içisin benim.. birtanem.. MİRA'M..