Yapma Miraaa:(((

Mira'nın öğretmeni iletişim defterine not yazmış, geçen hafta ortasından bu yana çok mutsuz diye.. evvelden onu üzmeyen basit şeyler bugünlerde ağlatabiliyor diye.. basit bir sandalyem nerede duracak konusunda gün içinde arkadaşı ile kavga ettiğini, konuşarak çözdüklerini ama mutsuzluğuna anlam veremediğini, servis ablasına da annemi çok özledim diye ağladığını, evde bir sorun olup olmadığını merak ettiğini eklemiş..

Bu notu Mira gece uykusuna daldıktan yaklaşık üç saat sonra eve varan işten güçten bitap bir anne olarak okuyup, kuyunun dibine düştüm tabiki.. öğretmenimizin tahmin ettiği gibi evde bir sorun yok aslında, sorun şu ki evde bir anne yok..  radikal bir karar vermedikçe değiştirmemin mümkün olmadığı bir süreçdeyim ve evet haftaiçi neredeyse hiç görmüyorum Mira'yı, hatta geçtiğimiz haftasonuna kadar haftasonlarım da hep bir işsel neden ile bölündü.. benim yönetemediğim bu durumu yavrumun yönetebilmesini beklemek gibi de bir hayal peşindeyim.. sonuç mu? az önce telefonda bana ağlamaklı bir sesle sorusunu sordu..
- annecim ben seni çok özlüyorum, seni göremeyince çok üzgünüyorum, sen neden eve gelmeyi unutuyorsun???!!!!! :((((
- hayır, unutmuyorum Mira'cığım işim bitince geliyorum, hani hava kararınca geliyorum ya...
- evet işte ben de onu diyorum, hemen geeellll:(((( unutmaaa!!!...

Kıtadan kıtaya ilk defa adım adım..

30 senedir Levent'de oturuyorum.. evlenmeden önce başka bir perspektif ile baktığım Boğaziçi Köprüsüne evlendiğimden bu yana bir başka açıdan bakıyorum..biz buralara oturduğumuzda etrafımız yemyeşil idi, şimdi o ağaçların yerine çoğu noktada gökdelenler yükseliyor.. özellikle yan komşumuz Zorlu Center bizim karda neşe içinde oynadığımız Karayolları Lojmanlarının ve bahçesinin yerine yapıldığından bu yana biraz buruğuz.. oturduğumuz ilk seneden bu yana her kasım önümüzden koşulup gider Avrasya Maratonu'na hep katılmak istediğim halde kısmet 34.ne imiş:) bugün ilk defa, 30 yıl sonra ilk defa, kızımla, kocamla, ablam ve yeğenim Müge ile kıtadan kıtaya yürüdük.. eğlendik, güldük, şarkı söyledik, bayrak salladık, resim çekdik ve yürüdük..yürüdük..yürüdük.. ah bir de Mira'cım yürüyüş başlamadan uyuyup üç saatlik etap sonunda taksiye bindiğimizde uyanmasa ve bizim coşku ve heyecanımıza eşlik etse daha iyi olacaktı:)

MEÇ saatinde ilk sunum..

Mira bugün hayatının ilk sunumunu yaptı.. İletişim defterindeki ilk bilgilere göre başarılı geçmiş.. Konumuz Sonbaharda yapraklar neden dökülür idi.. Bir poster ve bir görsel hazırladım.. Posterde ağaçların yapraklarını dökmelerine ilişkin basit açıklamalar, resimler, Miranın Parkda çekilmiş fotoğrafları yeraldı.. Bunun dışında ilkbahar ve sonbaharı anlattığım bir tepsi üzerinde çimenler,mantarlar,kelebekler, diğer tarafta ise kurumuş çeşitli renkte yapraklar, kozalaklar,ceviz, kestane, oyuncak hayvanlar ve büyüteç yeraldı.. Salı günü yapılan provayı bugünkü esas sunum izledi,, öğretmenimizin verdiği bilgiye göre de gayet başarılı geçmiş.. Aşağıda afiş ve tepsinin fotoğrafı mevcut, sunum fotoğrafları bilahare..