kızım bugün yürüdüğünün farkına vardı:)

Mira ilk ayaklandığı günlerden beri müthiş temkinli ve kontrollü bir çocuk, ya bundan ya böyle olması gerektiğinden yürümekte gecikti, aslında bir süredir laf olsun diye destek alıyor ama o laf olsun destek olmadan da yürümek istemiyor, ta ki yaklaşık bir hafta on gündür salonda sehpadan kanepeye etapları yüzünün akı ile atlatana kadar, en son perşembe geceki serbest yürüyüşten sonra bugün, yani gecesini yaşadığımız günün gündüzünde, beni hayretler içinde bıraktı.. tüm gün dışarıdaydık, yaklaşık 2,5 saat babasının kucağında uyudu, biz kapalıçarşıda dolaştık o babasının kucağında rüyalara daldı, bu zorlu etap sonunda yorgunluktan ayakta duramayan bir baba ve ekstra enerjiden yerinde duramayan bir Mira ile geri döndük eve, akşam kızlarla buluşacaktım, yorgun ve kas çalışmış baba evde yatmak ve film seyretmek istedi, kızların birinin kocası maçta, birinin de kocası olmadığı için bizim buluşma aynen kızlar buluşmasına döndü.. Mira ile ufak bir üst baş düzeltmesi neticesinde kendimizi Bebek Midpointte bulduk, aman allahım benim küçük cadı meğer bugünü beklermiş hiç ama hiç ama hiiiiçççç oturmadı, sanki o elden ele hatun o değil, bir yukarı bir aşağı, bir yukarı bir aşağı, o önde ben arkada, herkesin aylardır söylediğini bugün net olarak anlamış bulunuyorum, mobil Mira ile hayat bol ayak, bol bel ağrısı olacak gibi..