nurturia' yı pek bilmeyen kalmadı ama detay isteyen varsa buyrun..
Miracım haliyle olayın pek farkında değildi ama balonlar, yürüyen ufak arkadaşları ilgisini çekmeyi başardı, ama ne yazıkki arabasında kalmayı kesinlikle red ederek babasının kollarından ayrılmadı..
hatta arabasına koymak istediğimde bana küsen küçük cadıyı kucağıma almam dahi hızlı barışı sağlayamadı..
yürüyüşün ilerleyen bölümünde ekip yeşilliklere dağılınca biz de hemen kıyıdaki salaş tekne barınağından bozma çay bahçesine ilerledik, biz susamıştık, Mira meyvesini yemeliydi, işte orada otururken biraz barış sağlandı gibi aramızda..
biraz soluklanıp, birşeyler içtikten sonra yine nurturia ekibi ile beraber bu sefer babasına kanguru ile yapışık olarak yola çıkıp arabamıza geri döndük.. yolda balon ile oynamayı, biraz güneşlenmeyi ve az sonra yola devam edilip gidilecek bugünün ikinci durağı Sapanca için enerji depolamayı ihmal etmedik..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder