5 Aralık 2011 Pazartesi

evimizde kızımız, ocağımızda aşuremiz..



bayılırım aşureye..muharrem ayı benim için gününde alışveriş yapıp bereket dilemek ve yumuşak yumuşak aşureleri mideme indirmektir.. annem çok güzel yapar aşureyi, hatta aşure zamanı yaklaşıyorsa rejime hız verirdim evlenmeden önce, tabak tabak aşure yiyebileyim diye haftalarca aç gezebilirdim..artık bu anlamda bir irade kalmadığı gibi aç kalmaya falan gerek yok, ye aşureleri yiyebildiğin kadar modelindeyim birkaç senedir..ama dışarıda yenilen aşure hiçbir zaman annemin aşuresinin tadını vermeyeceği için dışarıda görsem de aklıma gelmez aşure yemek.. hep bilirimki evinde kızın varsa zamanında yapar aşureni konu komşuya dağıtırsın.. işte böyle dün dedim ki madem güzeller güzeli bir kızımız var, o zaman aşuremiz de olmalı.. anne hayatında ilk kez aşure kaynattı, baba üzerini süslemek için nar ayıkladı.. gece 12 gibi hazırdı aşuremiz.. bakalım Mira da annesi kadar sevecek mi?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder