25 Ekim 2009 Pazar

İLK 'ler.. - 1

Sevgili Miram, işte hayatının bazı ilkleri..
gönül isterki tüm ilklerini senin için saklayabileyim, ama bu maalesef mümkün değil..
ben yakalayabildiğim bazı ilklerini günü geldiğinde seninle paylaşacağım inşallah..
evet başlıyoruz..

Önce anne ve baba ile ilk bakışma



Baban ve ben belki daha anlamamıştık ama biz artık tam bir aile idik
seni ilk kez görmek isteyen herkes camın önünde idi

Seni görmek için camın önünde bekleyen Anneanne, Teyze, Ayfer ve Ezel teyze, Müge ve Mine abla ile tanıştıktan sonra ilk emzirme deneyimimizi yaşadık.



Büyükbaban, Lemi enişten, Medar dayın, Semra yengen ve Behire babaannen ile de kısa sürede tanıştın..




Sen de dünyaya ilk bakışını atmayı ihmal etmedin,



Hastane çıkışında dünyaya açık havada ilk merhaba deyişin ve ilk araba yolculuğun,sana Maclarenin xlr modelini satınalmıştık, anakucağı uçak koltuk üreticisi bir firma olan Recaro tarafından üretilen bu seti çok güvenli ve kullanım rahatlığı nedeniyle tercih etmiştik, şu anda da çok memnun olarak kullanıyor, herkese tavsiye ediyoruz. Hatta 1991 senesinde doğan Müge ablanın ve daha sonra Mine ablanın kullandığı eski Maclaren ise ev içinde seni taşımaya devam etti, 18 yıl sonranın emektarlığı ile.

Hastane çıkışı ilk ziyaretimizi Büyükbaba ile Anneanneye yaptık, Anneannen adet olduğu üzere kaygana yapmıştı, un helvası üzerine yumurta kırılıp pudra şeker serpilerek yapılan bizim memleketimiz olan Konya ya mahsus bu tatlının süt veren annelerin sütünü artırdığına inanıldığı için lohusalara yapıldığını anlattır hep Anneannen.

Evimize ilk girişin ve odan, yatağın ile tanışman, ve ilk gün ve geceden kareler..
Evde ilk gecemiz biraz zor geçti, o zaman anlayamamıştım ama sonradan anladıkki sorun karnının doymaması idi. Uslu bir bebektin, ilk geceden sonra ilk 14 gün herşey yolunda idi, ancak okuduklarımı yalanlamaz şekilde 15.gün gaz sancıların başladı, herkesin söylediği gibi 40 günlük olmak senin düzenine önemlibir değişiklik getirmedi, akşamüstü ağlama krizlerin kimi gün öğleden sonra 4 ten gece 11-12 ye kadar devam etti, ta ki 3 aylık olana kadar.
Göbeğin bir haftalık olduğun 15 haziran günü öğleden sonra düştü, ancak yarası uzunca bir süre sızıntı yaptığı için seni ancak yirmi günlük olduğun 28 haziran günü ilk kez yıkayabildik. Tırnaklarını ilk kez 22 haziranda kestik, adet olduğu üzere öncelikle babanın cebinden para çektin.




21 Haziran ne tesadüfki senin baban ile ilk Babalar Günün benim ise babam ile son Babalar Günüm oldu, neyseki bugünü beraber geçirmiştik. Ve sen ilk kaybını 11 Ağustosda yaşadın, canım babamı senin büyükbabanı o gün kaybettik,ne yazıkki sen onu hiç hatırlayamayacaksın.son günlerinde en çok seninle ilgili verilen haberlere nasıl sevinip güldüğünü bilemeyeceksin, tahtasında senin adını harf harf yazdığını..ama ben hepsini uzun uzun anlatacağım sana..

Anneannen senin için 29 haziranda dua yaptı, sen yine pek şirin katıldın topluluğa.
Ve senin için ilk kutlamayı 1 aylık olduğun 8 Temmuz günü yaptık ve o gün ilk kez mum üfledin.

2 yorum:

  1. hayat tuhaf bişi işte... tatlı acı, kavuşmalar vedalar... benim babam da tahtasına tek tek yazardı Mira'mın adını... son zamanlarında da bir tek onu tanıyordu.

    YanıtlaSil
  2. dedim ya bu benzerlikler yüzünden nasıl da sevdim miranın bahçesini de o güzel yeşil gözlerini de:)

    YanıtlaSil